BIG BANG
Στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα, ούτε χρόνος ο τε χώρος ούτε κενό, αφού δεν υπήρχε χώρος για να είναι κενός. Τότε από αυτή την απόλυτη έλλειψη, που δεν υπάρχει λέξη να την περιγράψει, ξεπηδά το σύμπαν. Εμφανίζεται απότομα αλλά είναι πολύ μικρό, μικρότερο από το πιο μικρό μόριο σκόνης. Ο σπόρος για καθετί που θα υπάρξει. Προς το παρόν όμως το χάος βασιλεύει. Το σύμπαν είναι τόσο μικρό, θερμό και πυκνό, ώστε κανένας από τους γνωστούς νόμους της φυσικής δεν ισχύει. Οι διαστάσεις του χώρου και του χρόνου διαχωρίζονται και περιπλέκονται από ασυνέχειες. Οι έννοιες εδώ και εκεί δεν έχουν περιεχόμενο, ούτε οι έννοιες τώρα και τότε. Δεν υπάρχει ύλη ούτε δύναμη ‘όπως βαρύτητα ή ο ηλεκτρομαγνητισμός, μόνο ένας κόμβος από καθαρή ενέργεια.
Με την εμφάνιση του ο λιλιπούτειος αυτός κόσμος αρχίζει να διαστέλλεται και η θερμοκρασία του ελαττώνεται. Μέσα στα ακόμα απειροστά όρια του ο συγκεχυμένος χώρος αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Ο χρόνος αρχίζει να τρέχει να τρέχει από το παρελθόν στο μέλλον, ενώ δημιουργείται τάξη. Μέσα στο ελαχιστότατο κλάσμα μιας στιγμής το σύμπαν γίνεται αρκετά ψυχρό, για να επιτρέψει στη βαρύτητα να διαχωριστεί από την υπόλοιπη ενέργεια. Η δύναμη της δρα για να επιβραδύνει το ρυθμό διαστολής. Αρχίζουν να δημιουργούνται ζεύγη σωματιδίων που υπάρχουν μόνο σε ακραίες φυσικές καταστάσεις. Τμήματα ύλης αστράφτουν μέσα στο χώρο, συγκρουόμενα μεταξύ τους. Συχνά αλληλοεξουδετερώνονται και μετατρέπονται σε έκρηξη ενέργειας. Άλλες φορές πάλι σχηματίζουν ένα ρεύμα νέων σωματιδίων τα οποία βιάζονται να φτάσουν στο δικό τους βίαιο τέλος.
Πολύ γρήγορα η απότομη ψύξη, που προκαλείται από τη διαστολή του χώρου, δημιουργεί ένα τόσο αλλόκοτο περιβάλλον, ώστε η δύναμη της βαρύτητας αντιστρέφεται. Αντί να επιβραδύνει τη διαστολή του σύμπαντος όπως θα έπρεπε κανονικά, η ταχύτητα προκαλεί επιτάχυνση της διαστολής. Αμέσως ο κόσμος περνά από τις υποατομικές αναλογίες στο μέγεθος ενός πορτοκαλιού. Καινούρια σωματίδια τινάζονται προς τη ζωή, γρήγορα μεγαλώνουν σε μέγεθος και κατόπιν εκφυλίζονται σε άλλα σωματίδια, τα άτομα. Πριν ακόμη το σύμπαν αποκτήσει ηλικία ενός δευτερολέπτου, έχει γίνει μεγάλο όπως το ηλιακό σύστημα, αλλά πιο πυκνό από το νερό και πολύ θερμότερο από τον πυρήνα ενός αστέρα. Τα διάπυρο υλικό αυτού του χωνευτηρίου έχει μετατραπεί σε γνωστές μορφές ύλης και ενέργειας έτοιμες να χυθούν στα καλούπια των αστέρων και των γαλαξιών.
Αυτό θα απαιτήσει χρόνο. Ο ρυθμός αλλαγής ελαττώνεται και η κοσμική κατσαρόλα σιγοβράζει χιλιάδες χρόνια, κάνοντας θερμότητα καθώς μεγαλώνει. Καθώς οι χιλιετίες περνούν, το φώς που καλύπτει το σύμπαν εξασθενεί σε μια κοκκινωπή αίγλη και στο τέλος σβήνει τελείως. Τότε, ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη στιγμή της κοσμικής γέννησης, το σκοτάδι σπάζει. Σμήνη αστεριών αρχίζουν να ανάβουν τα κέντρα νεφών από υδρογόνο που περιστρέφονται αργά. Είναι γαλαξίες στην αρχική τους φάση, τα πρωτότυπα αστρικών συστημάτων που τελικά θα καταυγάσουν τον ουρανό όπως τον βλέπουμε σήμερα.
