Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ / ΚΑΤΣΑΒΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ
Σαν μέσα από κλειδαρότρυπα, το διαστημικό τηλεσκόπιο "Χαμπλ" βυθίζει τη "ματιά" του στα πέρατα του Σύμπαντος στέλνοντας στη γη συναρπαστικές φωτογραφίες από αναρίθμητους γαλαξίες, που κανένας έως τώρα δεν υποψιαζόταν την ύπαρξή τους. "Χάμπλ" είναι το διαστημόπλοιο-τηλεσκόπιο που σχεδίασε ο φυσικός Έντουιν Χάμπλ, από τον οποίο πήρε το όνομά του, και το οποίο φωτογράφησε καταλεπτώς έναν κομματάκι του στερεώματος που έμοιαζε ερημικό. Μια εικόνα απίστευτη φάνηκε στις οθόνες της Αμερικάνικης Αστρονομικής Εταιρίας, που άφησε άφωνους τους αστροφυσικούς. Σαν θαλάσσιοι οργανισμοί που πλέουν σε μεγάλα βάθη, χίλιοι πεντακόσιοι με δύο χιλιάδες Γαλαξίες, σε όλα τα σχήματα και τα χρώματα, μεγάλοι και μικροί, κόκκινοι και γαλάζιοι, σπειροειδείς, ελλειπτικοί, αλλά και γραμμικοί ή πολύμορφοι, πρόβαλαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των ειδικών, πάνω σε βαθύ μαύρο φόντο. Μυθώδεις θησαυροί, απλωμένοι σε βελούδο από μυστικό κοσμηματοπώλη.
Αν τώρα ληφθεί υπόψη ότι το πεδίο σκόπευσης του "Χαμπλ" δεν ήταν παρά το 1/25 της μοίρας, δηλαδή μια αδιόρατη σχισμή, αντιλαμβάνεται κανείς πως ζούμε και υπάρχουμε σε ένα Σύμπαν όχι με 10 δισεκατομμύρια Γαλαξίες, όπως μέχρι πριν λίγο νομιζόταν, αλλά με 50 δισεκατομμύρια Γαλαξίες. Κι αν πάλι ληφθεί υπόψη ότι ένας "μικρός" Γαλαξίας, όπως ο δικός μας έχει 100 δισεκατομμύρια Ήλιους, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλο είναι το Σύστημα (ή το Αίνιγμα) στο οποίο μετέχουμε;
Σύμφωνα με τον δρ Ρόμπερτ Ουίλιαμς, διευθυντή του Διαστημικού Ινστιτούτου της Βαλτιμόρης, οι επιστήμονες, αν και εντυπωσιασμένοι από την νέα μεγάλη ανακάλυψη, δεν μπορούν ακόμη να εκτιμήσουν την σημασία του επιτεύγματός τους σε όλη του την έκταση. Εντούτοις, πιστεύουν πως οι φωτογραφίες του "Χαμπλ" θα τους βοηθήσουν να φτάσουν σε συμπεράσματα για τις απαρχές του σχηματισμού των γαλαξιών που χρονολογείται, όπως ισχυρίζονται, από τότε που το Σύμπαν ήταν πολύ νεώτερο και είχε μόλις το 5%-10% της σημερινής του ηλικίας.
Αναμφίβολα, το επίτευγμα του "Χαμπλ" είναι τεράστιας σημασίας και αξίζει της προσοχής και του θαυμασμού μας, καθώς αποκαλύπτει με τον πιο πειστικό τρόπο το μεγαλείο του κόσμου που μας περιβάλλει. Ενός κόσμου τόσο αριστοτεχνικά πλασμένου, που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία πως δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων φυσικών γεγονότων στη διάρκεια αναρίθμητων χρόνων, όπως οι υπέρμαχοι του αθεϊσμού ισχυρίζονται, αλλά το καλλιτέχνημα ενός σοφού και παντοδύναμου Δημιουργού, του προσωπικού Θεού της Βίβλου. Οι αναρίθμητοι νέοι Γαλαξίες που έφερε στο φως ο "Χαμπλ", ψάλλουν ένα ύμνο δοξολογίας προς τον Δημιουργό τους, γι αυτούς βέβαια που έχουν αυτιά να τον ακούσουν: "Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του Θεού και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του" (Ψαλμός 19/1). Η δημιουργία του Θεού μιλά από μόνη της για τον πλάστη της και έχει σαν σκοπό της να αποκαλύψει μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας τις αρετές Του.
Στο ερώτημα που απασχόλησε τον άνθρωπο σε όλες τις εποχές, σχετικά με τις απαρχές του Σύμπαντος αλλά και της ζωής, η Αγία Γραφή απαντά με τον πιο πειστικό τρόπο. "Επειδή, διαμέσου Αυτού κτίστηκαν τα πάντα, αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες, τα πάντα κτίστηκαν διαμέσου Αυτού και γι’ Αυτόν. Κι Αυτός είναι πριν από όλα, και όλα συντηρούνται διαμέσου Αυτού" (προς Κολοσσαείς 1/16-17).
Πολλοί αμφισβήτησαν την μεγάλη αυτή αλήθεια και υποστήριξαν και εξακολουθούν να υποστηρίζουν άλλες θεωρίες σχετικά με την αρχή του κόσμου και της ζωής. Θεωρίες συχνά τόσο ανυπόστατες και αστήρικτες που θα πρέπει κανείς να είναι υπερβολικά εύπιστος και αφελής για να τις πιστέψει. Γι αυτό και απορεί και θαυμάζει ο λόγος του Θεού με τη στάση πολλών ανθρώπων, που αρνούνται πεισματικά να διαβάσουν το βιβλίο της δημιουργίας και να αναγνωρίσουν και να δοξάσουν τον Δημιουργό τους. Γράφει, λοιπόν, γι αυτούς: "Είπε ο άφρονας στην καρδιά του, δεν υπάρχει Θεός" (Ψαλμός 14/1). Γιατί άφρονας θα πρέπει να είναι κανείς για να μη βλέπει αυτό που είναι προφανές, "ότι κάθε σπίτι κατασκευάζεται από κάποιον, Αυτός όμως που κατασκεύασε τα πάντα είναι ο Θεός" (προς Εβραίους 3:4).
Ο Θεός, είναι αυτός που όχι μόνο κατασκεύασε τα πάντα, αλλά και τα συντηρεί στην ύπαρξη με τη δύναμη του λόγου Του. Όμως ο Θεός δεν έπλασε τον κόσμο και στη συνεχεια αποσύρθηκε σε κάποια γωνιά της Δημιουργίας Του παρακολουθώντας απαθής όσα διαδραματίζονται στο Σύμπαν και ιδιαίτερα στη φλούδα της γης μας. Ο Θεός, όπως τον αποκαλύπτει στις σελίδες της η Αγία Γραφή, όχι μόνο ενδιαφέρεται, αλλά και παρεμβαίνει στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας, κατευθύνοντας την στην εκπλήρωση των σχεδίων του. Γι αυτό και διακηρύττει η Βίβλος, "Κύριε, ο Κύριός μας, πόσο είναι θαυμαστό το όνομά σου σε ολόκληρη τη γη! Ο οποίος έβαλες τη δόξα σου πιο ψηλά από τους ουρανούς. Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργο των δακτύλων σου, το φεγγάρι και τα αστέρια, που εσύ θεμελίωσες, τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να τον θυμάσαι; Ή ο γιος του ανθρώπου, ώστε να τον επισκέπτεσαι;" (Ψαλμός 8/1,3,4). Ο άνθρωπος και η πνευματική και ηθική του κατάσταση αποτελούν το αντικείμενο του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος του Θεού, με αποκορύφωμα την αποστολή του Γιου Του, του Ιησού Χριστού, στη γη. Αυτός γεννήθηκε από γυναίκα, σαν ένας από εμάς, προκειμένου να φέρει σε πέρας το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους από την κατάρα της αμαρτίας και του θανάτου. Η είσοδος της αμαρτίας στη ζωή του ανθρώπου είχε σαν συνέπεια την ηθική και πνευματική του πτώση, όπως σήμερα την αντικρίζουμε γύρω μας στα αστυνομικά δελτία των μέσων ενημέρωσης, αλλά και μέσα μας σε στιγμές ειλικρίνειας. Η εικόνα του σημερινού ανθρώπου δεν θυμίζει σε τίποτα σχεδόν το δημιούργημα του Θεού. Η αμαρτία διέφθειρε την φύση του ανθρώπου και άνοιξε τον δρόμο στη φυσική φθορά, τον πόνο, τη θλίψη και τελικά τον θάνατο. Τη λύση στο αδιέξοδο αυτό ήρθε να δώσει ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος πέθανε στο Σταυρό του Γολγοθά αντί για μας, στη θέση μας, υποφέροντας την δίκαιη τιμωρία της αμαρτίας μας και πεθαίνοντας τον θάνατό μας, ώστε να μας ανοίξει τον δρόμο της απελευθέρωσης από την αμαρτία και να μας συμφιλιώσει με τον Θεό. Η σωτηρία που προσφέρει ο Θεός, μέσο του έργου του Χριστού, είναι διαθέσιμη σε όλους τους ανθρώπους που θα την θελήσουν, δωρεάν και χωρίς εξαιρέσεις. Από την πλευρά μας, χρειάζεται μονάχα η αποδοχή του δώρου του Θεού, που ακούει στο όνομα Ιησούς Χριστός.
Ο Θεός, λοιπόν, που στην σοφία και την παντοδυναμία Του σχεδίασε και δημιούργησε το θαυμαστό Σύμπαν που μας περιβάλλει, είναι ο ίδιος που συνέλαβε και υλοποίησε το σχέδιο της Σωτηρίας μας δια του Ιησού Χριστού. Ας Τον ευχαριστήσουμε κι ας Του δώσουμε τη δόξα που Του ανήκει για όσα θαυμαστά έκανε από αγάπη για μας. Κι από την άλλη, ας εκμεταλλευτούμε την προσφορά Του, η οποία θα μας ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για την αιώνια ζωή και ευτυχία.
BIG BANG / ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΠΕΤΚΙΔΟΥ
BIG BANG
Στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα, ούτε χρόνος ο τε χώρος ούτε κενό, αφού δεν υπήρχε χώρος για να είναι κενός. Τότε από αυτή την απόλυτη έλλειψη, που δεν υπάρχει λέξη να την περιγράψει, ξεπηδά το σύμπαν. Εμφανίζεται απότομα αλλά είναι πολύ μικρό, μικρότερο από το πιο μικρό μόριο σκόνης. Ο σπόρος για καθετί που θα υπάρξει. Προς το παρόν όμως το χάος βασιλεύει. Το σύμπαν είναι τόσο μικρό, θερμό και πυκνό, ώστε κανένας από τους γνωστούς νόμους της φυσικής δεν ισχύει. Οι διαστάσεις του χώρου και του χρόνου διαχωρίζονται και περιπλέκονται από ασυνέχειες. Οι έννοιες εδώ και εκεί δεν έχουν περιεχόμενο, ούτε οι έννοιες τώρα και τότε. Δεν υπάρχει ύλη ούτε δύναμη ‘όπως βαρύτητα ή ο ηλεκτρομαγνητισμός, μόνο ένας κόμβος από καθαρή ενέργεια.
Με την εμφάνιση του ο λιλιπούτειος αυτός κόσμος αρχίζει να διαστέλλεται και η θερμοκρασία του ελαττώνεται. Μέσα στα ακόμα απειροστά όρια του ο συγκεχυμένος χώρος αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Ο χρόνος αρχίζει να τρέχει να τρέχει από το παρελθόν στο μέλλον, ενώ δημιουργείται τάξη. Μέσα στο ελαχιστότατο κλάσμα μιας στιγμής το σύμπαν γίνεται αρκετά ψυχρό, για να επιτρέψει στη βαρύτητα να διαχωριστεί από την υπόλοιπη ενέργεια. Η δύναμη της δρα για να επιβραδύνει το ρυθμό διαστολής. Αρχίζουν να δημιουργούνται ζεύγη σωματιδίων που υπάρχουν μόνο σε ακραίες φυσικές καταστάσεις. Τμήματα ύλης αστράφτουν μέσα στο χώρο, συγκρουόμενα μεταξύ τους. Συχνά αλληλοεξουδετερώνονται και μετατρέπονται σε έκρηξη ενέργειας. Άλλες φορές πάλι σχηματίζουν ένα ρεύμα νέων σωματιδίων τα οποία βιάζονται να φτάσουν στο δικό τους βίαιο τέλος.
Πολύ γρήγορα η απότομη ψύξη, που προκαλείται από τη διαστολή του χώρου, δημιουργεί ένα τόσο αλλόκοτο περιβάλλον, ώστε η δύναμη της βαρύτητας αντιστρέφεται. Αντί να επιβραδύνει τη διαστολή του σύμπαντος όπως θα έπρεπε κανονικά, η ταχύτητα προκαλεί επιτάχυνση της διαστολής. Αμέσως ο κόσμος περνά από τις υποατομικές αναλογίες στο μέγεθος ενός πορτοκαλιού. Καινούρια σωματίδια τινάζονται προς τη ζωή, γρήγορα μεγαλώνουν σε μέγεθος και κατόπιν εκφυλίζονται σε άλλα σωματίδια, τα άτομα. Πριν ακόμη το σύμπαν αποκτήσει ηλικία ενός δευτερολέπτου, έχει γίνει μεγάλο όπως το ηλιακό σύστημα, αλλά πιο πυκνό από το νερό και πολύ θερμότερο από τον πυρήνα ενός αστέρα. Τα διάπυρο υλικό αυτού του χωνευτηρίου έχει μετατραπεί σε γνωστές μορφές ύλης και ενέργειας έτοιμες να χυθούν στα καλούπια των αστέρων και των γαλαξιών.
Αυτό θα απαιτήσει χρόνο. Ο ρυθμός αλλαγής ελαττώνεται και η κοσμική κατσαρόλα σιγοβράζει χιλιάδες χρόνια, κάνοντας θερμότητα καθώς μεγαλώνει. Καθώς οι χιλιετίες περνούν, το φώς που καλύπτει το σύμπαν εξασθενεί σε μια κοκκινωπή αίγλη και στο τέλος σβήνει τελείως. Τότε, ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη στιγμή της κοσμικής γέννησης, το σκοτάδι σπάζει. Σμήνη αστεριών αρχίζουν να ανάβουν τα κέντρα νεφών από υδρογόνο που περιστρέφονται αργά. Είναι γαλαξίες στην αρχική τους φάση, τα πρωτότυπα αστρικών συστημάτων που τελικά θα καταυγάσουν τον ουρανό όπως τον βλέπουμε σήμερα.
Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011
Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ / ΚΙΚΗ ΚΑΛΤΑΒΕΡΙΔΟΥ
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στη Φύση κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη συμβάλλει στη θέρμανσή του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο μαθηματικό, αστρολόγο και φυσικό Ζοζέφ Φουριέ, το 1824, ενώ διερευνήθηκε συστηματικά από τον Σβάντε Αρρένιους το 1896. Τα τελευταία χρόνια, ο όρος συνδέεται με την παγκόσμια θέρμανση (global warming), ενώ θεωρείται πως το φαινόμενο έχει ενισχυθεί σημαντικά από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Παρατηρείται σε όλους τους πλανήτες. Ο πλανήτης με το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο θερμοκηπίου είναι η Αφροδίτη, που διαθέτουν ατμόσφαιρα αλλά Μηχανισμός
Η Γη δέχεται συνολικά ηλιακή ακτινοβολία, που αντιστοιχεί σε ροή περίπου 1966 W/m2, στο όριο της ατμόσφαιρας. Ένα μέρος αυτής απορροφάται από το σύστημα Γης-ατμόσφαιρας, ενώ το υπόλοιπο διαφεύγει στο διάστημα. Περίπου το 30% της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας ανακλάται, σε ποσοστό 6% από τηνατμόσφαιρα, 3% από τα νέφη και 4% από την επιφάνεια της Γης. Το 70% της ηλιακής ακτινοβολίας απορροφάται, κατά 32% από την ατμόσφαιρα (συμπεριλαμβανομένου και του στρατοσφαιρικού στρώματος του όζοντος), κατά 3% από τα νέφη και κατά το μεγαλύτερο ποσοστό (51%) από την επιφάνεια και τουςωκεανούς.
Λόγω της θερμοκρασίας της, η Γη εκπέμπει επίσης θερμική ακτινοβολία (κατά τρόπο ανάλογο με τον Ήλιο), η οποία αντιστοιχεί σε μεγάλα μήκη κύματος, σε αντίθεση με την αντίστοιχη ηλιακή ακτινοβολία, που είναι μικρού μήκους κύματος. Η ατμόσφαιρα της Γης διαθέτει μεγάλη αδιαφάνεια στην, μεγάλου μήκους κύματος, γήινη ακτινοβολία, έχει δηλαδή την ικανότητα να απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της, ποσοστό περίπου 71%. Η ίδια η ατμόσφαιρα επανεκπέμπει θερμική ακτινοβολία μεγάλου μήκους κύματος, μέρος της οποίας απορροφάται από την επιφάνεια της Γης, η οποία θερμαίνεται ακόμη περισσότερο. Η γήινη ατμόσφαιρα συμπεριφέρεται, με τον τρόπο αυτό, ως μία δεύτερη - μαζί με τον Ήλιο - πηγή θερμότητας.
Αποτέλεσμα του συνολικού φαινομένου είναι η αύξηση της μέσης επιφανειακής θερμοκρασίας, γεγονός που καθιστά τη Γη κατοικήσιμη. Χωρίς το φυσικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, η θερμοκρασία της γήινης επιφάνειας θα ήταν σε παγκόσμια και ετήσια βάση περίπου -18°C.
Ο μηχανισμός του φαινομένου ταυτίζεται συχνά με τη λειτουργία ενός πραγματικού θερμοκηπίου, ωστόσο η ταύτιση αυτή αποτελεί υπεραπλούστευση, καθώς τα θερμοκήπια στηρίζονται στην "απομόνωση" της θερμότητας και την εξάλειψη φαινομένων μεταφοράς της.
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ / ΚΑΤΣΑΒΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΑ
Αυτό είναι ένα απο τα ερωτήματα που απασχολούσαν,απασχολούν και θα απασχολούν πάντα τον άνθρωπο.Πολλοί επιστήμονες όμως θέλοντας να λύσουν αυτό το μυστήριο υποστηρίζουν οτι όλα ξεκίνησαν μετά απ' την <<Μεγάλη Εκρηξη>> ή το <>όπως το ονομάζουν.
Πιστεύουν ήταν στην αρχή συμπικνωμένο σε ένα μόνο σημείο,το οποίο άρχισε να διαστέλλεται.Το γεγονός που προκάλεσε αθτή τη σιαστολή ονομάστηκε <<Μεγάλη Εκρηξη>>και έθεσε σε κίνηση την αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν συη δημιουργία του Σύμπαντος.Μ'αυτήν την έκρηξη ,το κάθετι στο Σύμπαν εκτοξεύτηκε προς τα έξω με τη μορφή πυκνού αερίου.Αυτό το αέριο άρχισε να σχηματίζει γαλαξίες αστέρων που συνεχίζουν να απομακρύνονται καθώς το διάστημα διαστέλλεται συνεχώς.
Οι Γαλαξίες είναι τεράστια αστρικά συστήματα διάσπαρτα στο διάστημα και ανάλογα με το σχήμα τους διακρίνονται σε ελλειπτικούς,σπειροειδείς και ακανόνιστους.Ο γαλαξίας στον οποίο ανήκει η Γη είναι σπειροειδής και η μεγαλύτερη σιάσταση του είναι 100.000 έτη φωτός ενώ περιλαμβάνει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα!Στο Σύμπαν υπάρχουν τρισεκατομμύρια γαλαξίες και ο πλησιέστερος στον δικό μας είναι ο γαλαξίας της Ανδρομέδας,ο οποίος απέχει 2.000.000 έτη φωτός Ο γαλαξίας μας έχει 9 πλανήτες οι οποίοι περιστέφονται σε τροχία γύρω απο τον Ηλιο.
ΕΡΜΗΣ Είναι ο μικρότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος και ο πλησιέστερος στον Ηλιο,γύρω απο τον οποίο περιστέφεται σε 88 περίπου γήινες ημέρες.
ΑΦΡΟΔΗΤΗ Ο πιο λαμπρός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.Εχει το ίδιο μέγεδος και δομή με τη Γη και συχνά αναφέρεται ως δίδυμός της.
ΓΗ Είναι ο μόνος πλανήτης που υπάρχει ζωή.Περιβάλλεται απο ακτινοβολία,της οποίας αυξομείωση προκαλεί θερμοκρασιακές μεταβολές.
ΑΡΗΣ Ο <<ερυθρός>> πλανήτης είναι ο πιο εύκολα ορατός απο τη Γη.Δεν έχει ωκεανούς και γι'αυτό η επιφάνειά του αντιδρά ταχύτερα στην ηλιακή θερμότητα.
ΔΙΑΣ Ο μεγαλύτρος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος 1.300 φορές περίπου μεγαλύτερος απο τη Γη.Εχει αεριωδή επιφάνεια.
ΚΡΟΝΟΣ Οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι πριφερόμενα τεμάχια πάγου και πετρωμάτων.Είναι ο ελαφρύτερος απο τους πλανήτες και θα μπορούσε να επιπλέει στο νερό.
ΟΥΡΑΝΟΣ Ανακαλύφθηκε το 1781 απο τον Αστρονόμο Γουίλιαμ Χέρσελ.Εχει εννέα δακτύλιους και ο μεγαλύτερος έχει πλάτος 50 χλμ.
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ Ο Ποσειδώνας 1,6 δισεκατομμύρια πέρα απο την τροχιά του Ουρανού είναι τόσο ψυχρός όσο και το ίδιο το εξωτερικό διάστημα.
ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ Οπιο απομακρυσμένος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος,Είναι τόσο μικρός ωστε μερικοί επιστήμινες λένε οτι δεν θα έπρεπε να λέγεται ούτε καν πλανήτης.
Τέλος οι αστεροειδείς κατέχουν μια έκταση 570.000.000 χλμ. μεταξύ του Αρη και του Δία.Πιο μικροί ακόμα είναι οι μετεωρίτες ή διαπόντες.Δεν είναι αστέρες αλλά κομμάτια απο πέτρα και σίδηρο.Ο πιο γνωστός είναι ο κομμήτης του Χάλεϊ.
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
ΕΤΟΣ ΦΩΤΟΣ / ΡΑΜΠΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Tηλεσκόπιο hubble
H ταχύτητα του φωτός είναι η ταχύτητα με την οποία το φως διαδίδεται στο κενό ή σε αλλα μέσα.Η ταχύτητα του φωτός στο "κενό" θεωρείται η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτυχθεί,οχι μόνο απο το φως αλλα και απο τα υπόλοιπα ηλεκτρομαγνητικά κύματα,αλλες μορφές μετάδοσης ενέργειας και απο την ύλη.Η ταχύτητα αυτή είναι τόσο μεγάλη,ωστε αν ένας παρατηρητής κινούνταν γύρω απο τον ισημερινό της γης με αυτήν την ταχύτητα θα ολοκλήρωνε το γύρω του κόσμου σε 13 εκατοστά του δευτερολέπτου.Αλλο ενα παράδειγμα είναι οτι το φως του ήλιου φτάνει στη γη μέτα απο 8 λεπτά,αφότου εκπεμφθεί απο την επιφάνεια του.Η ταχύτητα του φωτός δεν ειναί σταθερή,αλλά εξαρτάται απο το μέσο μέσα στο οποίο γίνεται η διάδοση.Στην αρχή μετρήθηκε με αστρονομικές μεθόδους-παρατηρήσεις.Πρώτος που μέτρησε την ταχύτητα του φωτός είναι ο Δανός Ράιμερ το 1676.Δυο αιώνες μετά,οι γάλλοι φυσικοί Ιππόλυτος Φίζω το1849 και ο Ιωάννης Φουσκώ κατέφεραν να μετρήσουν την ταχύτητα αυτη με φυσικές μεθόδους και με ικανοποιητικότερη ακρίβεια.
1 έτος φωτός: είναι η μονάδα μέτρησης απόστασης και οχι χρόνου.Ορίζεται ως η απόσταση που θα ταξιδέψει ενα φωτόνιο κινούμενο στο κενό,μακριά απο μάζες και ηλεκτρομαγνητικά πεδία.Το συμβολό του είναι (light year) ly.Το έτος φωτός χρησιμοποιείται για την μέτρηση αποστάσεων μεταξύ άστρων,ενώ για μεγαλύτερεςαποστάσεις χρησιμοποιείται το πάρσεκ(μονάδα μέτρησης μήκους στην αστρονομία).Σε εκλαϊκευτικά βιβλία για την αστρονομία πάντως χρησιμοποιείται το έτος φωτός επειδή είναι πιο εύκολο να εξηγηθεί σαν έννοια
Εργασία Νεφέλης
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ / Σιδηρόπουλος Ιωάννης